نامور، مرکز نوآوري های آموزشی

بازاریابی عملکردی شکلی از تبلیغات آنلاین است که در آن تبلیغ‌کنندگان فقط برای اقدامات یا نتایج خاص مانند کلیک‌ها، تبدیل‌ها، سرنخ‌ها یا فروش پرداخت می‌کنند. برخلاف مدل‌های تبلیغاتی سنتی که در آن تبلیغ‌کنندگان صرف نظر از نتایج، برای قرار دادن تبلیغات هزینه می‌کنند، بازاریابی عملکرد بر نتایج قابل اندازه‌گیری و ردیابی تمرکز دارد.

در بازاریابی عملکرد، تبلیغ‌کنندگان برای تبلیغ محصولات یا خدمات خود با ناشران، شرکت‌های وابسته یا سایر شرکای بازاریابی همکاری نزدیک دارند. این شرکا بر اساس معیارهای عملکرد توافق شده غرامت دریافت می کنند. این رویکرد به تبلیغ‌کنندگان این امکان را می‌دهد که کنترل بیشتری بر بودجه تبلیغاتی خود داشته باشند و تضمین می‌کند که فقط برای نتایج دلخواه هزینه پرداخت می‌کنند.

اجزای کلیدی بازاریابی عملکرد:

1. 1. جلوگیری مبتنی بر عملکرد: بازاریابی عملکرد بر یک مدل پرداخت به ازای عملکرد متکی است، به این معنی که تبلیغ‌کنندگان تنها زمانی پرداخت می‌کنند که اقدامات خاصی انجام شده باشد. این می‌تواند شامل پرداخت به ازای هر کلیک (PPC)، به ازای هر سرنخ (PPL)، به ازای هر خرید (PPA)، یا سایر اقدامات از پیش تعیین شده باشد.
   2. نتایج قابل اندازه گیری و ردیابی: بازاریابی عملکرد به شدت به تجزیه و تحلیل داده ها و مکانیسم های ردیابی برای اندازه گیری اثربخشی کمپین ها به طور دقیق متکی است. ابزارها و فن‌آوری‌های تحلیلی پیشرفته، تبلیغ‌کنندگان را قادر می‌سازد تا شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) را ردیابی کرده و کمپین‌های خود را بر اساس داده‌های زمان واقعی بهینه کنند.
   3. تقسیم بندی مخاطب هدف: بازاریابان عملکرد بر روی دستیابی به مخاطبان هدف خاصی تمرکز می کنند که به احتمال زیاد تبدیل می شوند. از طریق تقسیم‌بندی مخاطبان و استراتژی‌های هدف‌یابی، تبلیغ‌کنندگان می‌توانند پیام‌ها و پیشنهادات خود را طوری تنظیم کنند که برای بخش‌های مختلف مشتریان جذاب باشد و شانس انجام اقدامات مورد نظر را افزایش دهند.

1. 1. ردیابی تبدیل: ردیابی تبدیل یک جنبه حیاتی از بازاریابی عملکرد است. این شامل تنظیم پیکسل ها یا کدهای ردیابی در وب سایت ها یا صفحات فرود برای نظارت بر رفتار کاربر و ردیابی دقیق تبدیل ها است. این به تبلیغ‌کنندگان اجازه می‌دهد تا تبدیل‌ها را به تلاش‌های بازاریابی خاص نسبت دهند و کمپین‌های خود را بر این اساس بهینه کنند.
   2. شبکه‌های بازاریابی وابسته: شبکه‌های بازاریابی وابسته با ایجاد ارتباط بین تبلیغ‌کنندگان با ناشران یا شرکت‌هایی که محصولات یا خدمات آنها را تبلیغ می‌کنند، نقش مهمی در بازاریابی عملکرد ایفا می‌کنند. این شبکه ها بستری را برای مدیریت مشارکت ها، ردیابی عملکرد و تسهیل پرداخت ها فراهم می کنند.
   3. کانال‌های تبلیغاتی مبتنی بر عملکرد: بازاریابی عملکرد را می‌توان در کانال‌های مختلف تبلیغات دیجیتال، از جمله بازاریابی موتورهای جستجو (SEM)، تبلیغات نمایشی، تبلیغات رسانه‌های اجتماعی، بازاریابی ایمیلی، بازاریابی تأثیرگذار و موارد دیگر پیاده‌سازی کرد. . تبلیغ‌کنندگان کانال‌هایی را انتخاب می‌کنند که با مخاطبان هدف و اهداف کمپین آنها همسو باشد.

مزایای بازاریابی عملکرد:

1. مقرون به صرفه: بازاریابی عملکردی به تبلیغ‌کنندگان اجازه می‌دهد تا بودجه خود را فقط با پرداخت هزینه برای نتایج دلخواه بهینه کنند. این تضمین می کند که هزینه تبلیغات مستقیماً با نتایج قابل اندازه گیری مرتبط است و آن را به یک رویکرد مقرون به صرفه تبدیل می کند.
2. ROI قابل اندازه‌گیری: با بازاریابی عملکرد، تبلیغ‌کنندگان به تجزیه و تحلیل‌ها و گزارش‌های دقیق دسترسی دارند و آنها را قادر می‌سازد بازده سرمایه‌گذاری (ROI) را به طور دقیق اندازه‌گیری کنند. این رویکرد داده محور به ارزیابی عملکرد کمپین و تصمیم گیری آگاهانه برای بهینه سازی آینده کمک می کند.
3. انعطاف پذیری و مقیاس پذیری: بازاریابی عملکرد از نظر تخصیص بودجه و مقیاس پذیری انعطاف پذیری را ارائه می دهد. تبلیغ کنندگان میتوانند با بودجه اندکی شروع کنند و با مشاهده نتایج مثبت به تدریج آن را افزایش دهند. به‌علاوه، کمپین‌های عملکرد را می‌توان به راحتی بر اساس معیارهای عملکرد کوچک یا بزرگ کرد.
4. تبلیغات هدفمند: بازاریابی عملکردی به تبلیغ‌کنندگان اجازه می‌دهد تا بر اساس جمعیت‌شناسی، علایق، رفتارها یا سایر معیارهای مرتبط، مخاطبان خاصی را هدف قرار دهند. با دستیابی به مخاطبان مناسب با پیام‌های سفارشی، تبلیغ‌کنندگان می‌توانند نرخ تبدیل و اثربخشی کلی کمپین را بهبود بخشند.
5. فرصت‌های مشارکت: بازاریابی عملکرد فرصت‌هایی را برای مشارکت با ناشران یا شرکت‌های وابسته که حضور آنلاین تثبیت‌شده و پایگاه مخاطبان مرتبط دارند باز می‌کند. این مشارکت‌ها می‌توانند به گسترش دامنه برند و افزایش نرخ تبدیل کمک کنند.

نحوه ترسیم یک وب غذا: 11 مرحله

ترسیم یک شبکه غذایی یک نمایش بصری از روابط تغذیه بین موجودات مختلف در یک اکوسیستم است. این به نشان دادن جریان انرژی و مواد مغذی از طریق سطوح مختلف تغذیه ای کمک می کند.در اینجا 11 مرحله برای ترسیم یک شبکه غذایی آورده شده است:

1. شناسایی ارگانیسم‌ها: با شناسایی ارگانیسم‌های کلیدی در اکوسیستمی که می‌خواهید به تصویر بکشید، شروع کنید. اینها میتوانند شامل گیاهان، حیوانات و میکروارگانیسم ها باشند.
2. سطوح تغذیه ای را تعیین کنید: موجودات را بر اساس موقعیت آنها در زنجیره غذایی به سطوح مختلف تغذیه ای دسته بندی کنید. به طور معمول، این سطوح شامل تولیدکنندگان (گیاهان)، مصرف کنندگان اولیه (گیاهخواران)، مصرف کنندگان ثانویه (گوشتخواران یا همه چیزخواران) و تجزیه کننده ها هستند.
3. پیکان‌های رسم: فلش‌هایی را برای نمایش جریان انرژی و مواد مغذی بین موجودات بکشید. فلش ها باید از ارگانیسم مصرفی به سمت مصرف کننده اشاره کنند.
4. ارتباط ارگانیسم ها: موجودات زنده را با فلش به هم متصل کنید تا روابط تغذیه آنها را نشان دهید. برای مثال، اگر خرگوش علف می خورد، یک تیر از علف به سمت خرگوش بکشید.
5. شامل اتصالات متعدد: بسیاری از موجودات دارای منابع غذایی متعدد یا شکارچیان هستند. این اتصالات را با ترسیم فلش های اضافی بین موجودات مربوطه نشان دهید.
6. برچسب‌ها را اضافه کنید: هر موجود زنده را با نام خود برچسب بزنید تا شبکه غذایی واضح و قابل درک باشد.
7. جریان انرژی را در نظر بگیرید: به خاطر داشته باشید که انرژی از طریق یک اکوسیستم از سطوح تغذیه‌ای پایین‌تر به سطوح تغذیه‌ای بالاتر جریان می‌یابد. این انتقال انرژی را با کم کردن اندازه فلش‌ها در حین حرکت به سمت بالا نشان دهید.
8. شامل تجزیه کننده ها: فراموش نکنید که از تجزیه کننده هایی مانند باکتری ها و قارچ ها استفاده کنید که مواد آلی مرده را تجزیه می کنند. آنها نقش مهمی در بازیافت مواد مغذی به اکوسیستم دارند.
9. نمایش بزرگنمایی زیستی: در برخی موارد، به دلیل بزرگنمایی زیستی، برخی از مواد ممکن است با حرکت به سمت بالا در زنجیره غذایی، غلظت بیشتری پیدا کنند. در صورت لزوم، با برچسب زدن ارگانیسم‌های خاص با غلظت‌های بالاتر این مواد، این را نشان دهید.
10. پیچیدگی را در نظر بگیرید: بسته به پیچیدگی اکوسیستم، ممکن است نیاز به ایجاد چندین شبکه غذایی به هم پیوسته یا شبکه های غذایی فرعی برای نمایش تعاملات مختلف در سیستم داشته باشید.
11. بررسی و اصلاح: هنگامی که شبکه غذایی را ترسیم کردید، برای اطمینان از دقت و وضوح آن را مرور کنید. هرگونه تنظیمات یا اصلاحات لازم را برای بهبود نمایش بصری انجام دهید.